Yıl 1, Sayı 1 (Bahar 2005)

Katkı koyanlar (7):

Rıdvan Arifoğlu, Reha Ülkü, Gür Genç, Nora Nadjarian, Jenan Selçuk, Mehmet Arap, Bora Ercan

İLK ISIRGAN

- şiir nedir? (Ece Ayhan)

- kıçını ısırgan otuyla silmektir (Cihat Burak)

Bu tanımdan yola çıkarak ve Karanfil (1981), Yasemin (1986) gibi dergilerin duraklarına uğrayarak, gecikmeli olarak Isırgan’a vardık.

Kıbrıs sanat ve edebiyat dergisi açısından fakir, nüfusa gore şiir kitabı dağılımı açısından ise zengin. Dergi geçici, kitap kalıcıymış gibi sanki… Geçmişte çıkıp-batan dergiler, ekonomik nedenler yıldırıyor dergi işine girişmeye kalkanları. ‘Dergi Mezarlığı’ diye bir terim kullanılıyor; bir veya birkaç sayı çıkmış dergi, belli sebeplerden dolayı çıkmıyorsa ölü mü sayılmalı yani? Yayınlanmış her dergi (tek sayıda kalsa da) kültür ve sanat için bir kazançtır, katkıdır. Dönemine ışık tutması bakımından, bazı şiir kitaplarından bile daha önemli ve yararlıdır.

Son dönemdeki sosyo-politik değişimleri, yeni eğilimleri karşılayacak bir edebiyat ve sanat dergisine ihtiyacımız vardı. Varolanlardan daha farklı ve gençlerin dinamizmini içinde taşıdığı için daha radikal. Oldukça uslu şiirler yazılan bu coğrafyada uslu olmayan şiirlerle, ortamda biraz hareket yaratacak; tavır ve tarz olarak zamanın ruhunu yansıtacak bir dergi.

Isırgan, sokması, kaşıntısı, yarattığı kızarıklıklarla bilinir, ondan uzak durulmak için gayret gösterilir. Oysa faydalarını bilen ellerde şifa veren şifalı bir bitkidir (Avrupa’da ilacı, şampuanı, birası, çeşitli yemekleri yapılıyor).

Bitirirken diyeceğimiz, ‘kıçını silmek için ısırgan otu’ bulamayanlara dergimizi öneriyoruz.